Bruksizm to mimowolne zgrzytanie i zaciskanie zębów. Jak wygląda rozpoznanie bruksizmu? Jakie są metody radzenia sobie z tym uciążliwym problemem? W tym artykule przyjrzymy się im bliżej.
Podczas wizyty kontrolnej stomatolog zauważył, że Twoje zęby mają starte powierzchnie? To może być jeden z objawów bruksizmu, czyli mimowolnego zaciskania i zgrzytania zębami. Nie lekceważ go, ponieważ chroniczny bruksizm może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych – od zniszczonych zębów, po nawracające bóle głowy i zmiany w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. Na szczęście istnieją metody radzenia sobie z tym uciążliwym problemem. W tym artykule przyjrzymy się im bliżej.
Spis treści:
1. Bruksizm – co to jest i skąd się bierze?
2. Jak rozpoznać bruksizm?
3. Dlaczego wczesne rozpoznanie i leczenie bruksizmu jest takie ważne?
4. Jak wygląda leczenie bruksizmu?
5. Podsumowanie
Termin „bruksizm” wywodzi się od greckiego słowa „brugmos”, co oznacza „zgrzytanie zębami”, „miażdżenie zębów”. Polega na patologicznym, często nieświadomym, tarciu zębów szczęki o zęby żuchwy i ma związek z nadmierną aktywnością mięśni żwaczy. Częstotliwość występowania bruksizmu w populacji dorosłych wynosi od 8% do 31% i co ciekawe, maleje wraz z wiekiem. Etiologia tego schorzenia do dziś pozostaje zagadką, choć przez lata powstawało na ten temat wiele teorii, które raz po raz były obalane i zastępowane innymi. Epizodyczne zgrzytanie zębami może stanowić pozostałość po naszych przodkach, którzy w ten sposób ostrzyli sobie zęby. Inna teoria wiąże niekontrolowane zgrzytanie zębami z wadami zgryzu, choć przez dzisiejszych naukowców teoria ta jest uważana za mało prawdopodobną. Z kolei psychiatrzy uważają bruksizm za parasomnię (zaburzenie snu), stawiając go tuż obok somnambulizmu (lunatykowania) czy moczenia nocnego. Obecnie coraz więcej mówi się jednak o tym, że bruksizm może być uwarunkowany wieloma czynnikami, a spośród nich największe znaczenie odgrywa stres. Do pozostałych czynników zalicza się m.in.:
Warto także wspomnieć, że bruksizm dzieli się zasadniczo na dwie grupy: dzienny (występujący w czasie czuwania) oraz nocny (występujący w czasie snu). Bruksizm dzienny występuje nawet 2 razy częściej niż nocny i charakteryzuje się zaciskaniem zębów, natomiast w bruksizmie nocnym obserwuje się raczej zgrzytanie zębami.
Wcześnie rozpoznany bruksizm, podobnie jak w przypadku wielu innych schorzeń, daje szansę na wyleczenie. Diagnoza stawiana jest najczęściej na podstawie stanu jamy ustnej, tj. stopnia starcia poszczególnych zębów, uszkodzeń i pęknięć szkliwa oraz występowania tzw. ubytków klinowych. Charakterystyczna dla bruksizmu jest również obecność poziomej linii na wewnętrznej stronie policzka, czyli tzw. kresy białej oraz specyficznych wgnieceń na języku, tzw. girlandów. Duże znaczenie w diagnostyce bruksizmu mają także relacje partnera osoby, u której podejrzewa się zgrzytanie zębami oraz jego nocne obserwacje.
Ponieważ nieleczony bruksizm prowadzi nie tylko do stopniowego zużycia powierzchni zębów. Z czasem pojawiają się także inne objawy:
Leczeniem bruksizmu zajmują się głownie lekarze stomatolodzy, ale ponieważ może on być uwarunkowany wieloma czynnikami, w procesie leczenia często uczestniczą także inni specjaliści, np. ortodonta, psycholog, neurolog czy fizjoterapeuta. Stomatolog może zalecić wykonanie specjalnej szyny relaksacyjnej zakładanej na noc, która chroni zęby przed nadmiernym ścieraniem się podczas snu. Pacjentowi z bruksizmem skarżącemu się na szczękościsk i ból mięśni żucia ulgę może przynieść podanie toksyny botulinowej, która rozluźnia nadmiernie napięte mięśnie żwaczy. Rozluźnić je mogą również ćwiczenia relaksacyjne wykonywane samodzielnie oraz pod okiem fizjoterapeuty. Niekiedy lekarz decyduje o włączeniu farmakoterapii.
Podsumowując, bruksizm polega na nieświadomym zgrzytaniu oraz zaciskaniu zębów. Nieleczony może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Czynników prowadzących do wystąpienia bruksizmu jest wiele, jednak głównym wyzwalaczem wydaje się być stres emocjonalny. Istnieją dwie główne formy bruksizmu: dzienny oraz nocny. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem oraz zgłaszanych przez niego objawów, a także stanu jamy ustnej. W zależności od stopnia nasilenia bruksizmu pacjentowi proponuje się różne formy terapii: szynę relaksacyjną, farmakoterapię, specjalne ćwiczenia na rozluźnienie mięśni, a w niektórych przypadkach zastosowanie toksyny botulinowej.
Autor: Redakcja NEOS-Stomatologia
Artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny i nie może zastąpić konsultacji stomatologicznej.
W trakcie snu zgrzytasz zębami? To może być bruksizm! Nie pozwól, aby ten szkodliwy nawyk całkowicie zniszczy Twoje zęby. Już teraz umów się na konsultację z lekarzem stomatologiem w NEOS Stomatologia Gliwice i dowiedz się, jak możesz rozwiązać swój problem.
Zadzwoń: +48 505 019 324
Napisz: rejestracja@neos-stomatologia.pl
